Emiralp ve Ali Toker’e hazırladığım bebek kurabiyelerinden fotoğraflar… Emiralp’in siparişini Amerika’daykn almış, dönüşte telaş içinde yetiştirmiştim. Her iki bebeğe de sağlık, analı babalı uzun ömür dilerim. Mutlu olsunlar!

Mydisk.com.tr den hard diskim için olumsuz sonuç geldi, hiç bir şekilde kurtulma şansı yokmuş datanın. Danıştay yandı, orada bile hard diskleri kurtardılar..ne yaptıysam bu kadar, tüm kurabiye fotoğrafları gitti. Neyse, geçmişe bir perde artık; çok şükür sevdiklerim yanında. Katalog yaptırmayıveririm, ya da bir gün oturur yüzlerce kurabiye süsler hepsini resimlerim…

Çok öfkeliyim bu ara. Sevgili Ataşehir Belediyesi, diye başlayan yazılar yazmak istiyorum. Acaba ben mi yanlış insanlarla görüşüyorum; ama tek değilimdir sanırım bu konularda serzenişte bulunan. Hayatımda çalıştığım en anti-sistematik kurum. Sistemler düzelmiş, itfaiyeden yanıt gözüküyor; “OLUMLU”.

Ama durun, pürüz çıkarmaları lazım, ne yapsak ne yapsak; hmm, “evrağın orijinali elimize ulaşmadan başvurunuzu alamayız”. Geldiğinde dosyama koyarsınız, “Olmaz, olur mu, bu kadar kolay iş halletmenize nasıl izin veririz, biz Ataşehir’iz”. Keşke Çekmeköy’de bir atölye tutsaymışım, onların belediyesiyle bir kaç kere görüşmüşlüğüm oldu, o kadar yapıcı ve akıcıydı ki anlatamam. Ama ben arayıp buldum, söz söylemeye hakkım yok. Daha şenliği,bugün bir set dosya gelmiş itfaiyeden; benim evrak arasında yok belli ki. Peki, ne kadar sıklıkla evrak geliyor; “haftada bir”.
Bekle 1 hafta daha hiç bir şey yapmadan! Daha neler göreceğiz. Ancak şöyle de bir şey var, şu anda üretime başlayabilir durumdayım, aksilikler varsa düzeltmemi söyleyecekler, mesele bu.

Helal olsun! Bu kadar söyleyebiliyorum; sizce de oy verirken elim titremeyecek mi??! Vermem ki, benim elimden de bu gelir. Bakalım kalbimi kazanabilecekler mi! Ama ben alacağım o ruhsatı, bu işi bıraksam da o ruhsatı almadan bırakmayacağım.