Sevgili Ümit ertesi günü eşinin doğum yapacağını ve kurabiyeleri yetiştirip yetiştiremeyeceğimi sordu.

OK dedim memnuniyetle, eve geldim ki pudra şekerim yok, hazır şeker hamuru baktım o da yok. Bakeshop aradım; bekleyeceklerdi; fakat aşırı trafikten korkup gidemedim. Meğer evlerimiz çok yakınmış, bu durumda sağolsun Bakeshop evime gelmiş oldu şekerleri getirmek için. Öyle sevindim ki! Kapıdan teslim aldım sadece…

O arada kurabiyeleri pişirmiştim; kurdele seçmeye içeri gittim ki Ece gelip masanın üstüne uzanıp kurabiye tepsisini devirmiş ve yiyor…Yıkıldım! Bu çocuklar bir anlık boşluğu saniye kaçırmıyorlar. O kadar titizlendiğim halde kızımın kurabiye yediğine mi üzüleyim, yeniden saatlerce hazırlanacağıma mı…

Ertesi günü Ece nin vücudunda bi sürü kırmızılık da cabası… kurabiyeler her zamanki gibi alerji yapmıştı. Neyseki şimdi daha iyice… Ece bu kurabiyelerin lezzetine hasta. Aslında hak vermiyor değilim; insülin bozukluğu dolayısıyla benim de yememem gerekiyor, ancak her çalışmada mutlaka bir kaç tane de kendim için atıveriyorum fırına… Sonra çok kötü hissetsem de yerken öyle keyifli ki!

Bebeğin iki isimli olması muhtemeldi, ancak Ümit ve eşi henüz karar vermediği için kesin olan tek ismi Efe yi kullandık kurabiyeler üzerinde. Ancak aksilik o ki, sticker ları gece yarısı hazırlayıp evde baskı almak durumunda kalmıştım. Saatin 12yi geçtiğini farketmeyerek kurabiyelere 1Kasım tarihi atmışım… çok üzüldüm eve gelip de farkedince

Söz konusu çalışma bebek kurabiyeleri olunca saatlerce uğraşsam da yorulmuyor çok keyif alıyorum. Kurdeleler de tam son kutuyu bağlayacak kadar yetince değmeyin keyfime…

Herşey o kadar tıkırında ve kısmetli gitti ki (kırılan kurabiyeler hariç), umarım Efe bebeğin geleceği de hep tıkırında gider, iyi ki doğdun minik Efe.

Efe bebeği ziyaret ettim bugün; öyle tatlı ve öyle minik ki!

Fiyatlarla ilgili detaylı bilgi burada…