işte ilk kurabiyem! O kadar değerli ki bu turuncu hamur. Dün gibi daha, bildiğiniz dün. Annem aramıştı Tahtakale’den: “İstediğin hiç bir renk yok, turuncu var, şu var bu var…” diye. “Al, gel, bir denemek istiyorum – önemli olan elime alıp yoğurmak” demiştim. Ne şeker hamuru biliyordum o zamana kadar, ne pastacılık malzemeleri ne kurabiye pişirmeyi, ne de sonradan tanıştığım bunca blogcu arkadaşımı. Malzemenin adının şeker hamuru olduğunu bile bilmiyordum doğrusu.
Ancak bu konuda duayen bir annenin kızı olarak özgüvenim de çok yüksekti. O turuncu garip renkli hamuru aldığımda tek bir idealim vardı.
Avusturya’da (aslında Slovakya’da) yaşadığımız dönemde gördüğüm muhteşem kurabiyelerden Ece’nin özel günlerinde yapabilmek. Haftasonlarımızı Viyana’da şık pastanelere uğramadan geçirmezdik hiç, ve ben macaronları, süslü kurabiyeleri, çikolataları gördükçe heyecanlanırdım; dünyanın en sanatçı insanları olduklarını düşünürdüm Avusturya’lı pastacıların. Bugün görüyorum ki bizde de çok çok başarılı cevherler var, çok sevgili blogcu arkadaşlarım…değme pastanelere taş çıkartırlar!Geçen sene Ocak ayında çok heyecanlandığım bir günün sonunda, şimdi kullanmadığım bir kurabiye tarifi ile yukarıdaki basit kurabiyeleri hazırlamıştım… (Aslında hala aynı tarifi kullansam da binbir değişikliğe uğradığı için görüntü ve lezzet olarak çok farklı bir tarif yakalamıştım). Hiç malzemem yoktu, gümüş boncuklardan başka. Kurabiyeler de hayal ettiklerimin yanına yaklaşamazdı, ama “İşte bu” demiştim. Ben bu hamurla istediğim her süslemeyi yapabilirim. Dedim ya hiç malzemem yoktu; ama çok seyahat ediyordum…eşim de ben de sürekli yurtdışında olduğumuz için mutfak fotoğraflarımda göreceğiniz üzere bir çok malzeme aldım 2-3 ay içinde. Hep Ece için, eh biraz da hobi olarak istiyordum.
Bir de blog açtım nedense… Bizim insanımız yeniliklere açıktır ya, bir gün şu amatör halimle sipariş alıverdim ve bir baktım ki arkası geldi. Yine de çok niyetli değildim bu işi sürdürmeye, malzemelerin parası çıksın bırakacağım – uğraşamam dedim.
Sonra bir baktım, kurabiyeci olmuşum. Tabi ilk iş çalıştığım işyerinden izin aldım bu işi devam ettirmek için. Bilişim sektöründe bambaşka bir konuda çalışıyordum, mutfağı hiç sevmedim, hep vakit kaybı gördüm (hala da öyle düşünüyorum!). Websiteleri tasarladım, http://www.evliligim.com/ u kurdum, onlarca websitesi kurdum derken turuncu hamurla mutfağa girmiş oldum.Doyamıyorum bu konuda öğrenmeye, öğrendiklerimi paylaşmaya. Bir gün doyacağım gibi gelse de bazen de hayat boyu bunlarla uğraşabileceğimi düşünüyorum. Malzeme almaya, mutfağıma yatırım yapmaya aynı hevesle, keyifle devam ediyorum.
Bugün 1 yılımı doldurmuşum bu alanda. Çabucacık geçiveren, binlerce onbinlerce kurabiye pişirdiğim, yüzlerce insanla tanıştığım çok güzel çok keyifli güzel geçmiş bir yıl. Bugün geriye dönüp bakmaya doyamıyorum mutluluktan. 1 yıl önce bugün iyi ki yazmaya başlamışım. O turuncu hamuru iyi ki iyi ki almışım! Mutlu yıllar elif’in kurabiyeleri!
Hayırlı olsun ilk tebrik benden olsun daha nice yaşlara hakikatende çok güzel şeyler ortaya çıkarıyorsun başarıların devamını diliyorum sevgiyle kal…
Teşekkür ederim Zeynep; geceden yakalamışsın beni 🙂
Ben de sana Almanya'da başarılar dilerim. sevgilerr
Nice yıllara Elif'in Kurabiyleri 🙂 aynı heyecanla, mutlulukla nice kurabiyelere, paylaşımlara..
Sevgiler..
Teşekkür ederim Burcu…hep beraber nice senelere inşallah 🙂
Mutfagi cok seven bir annenin mutfak sevmeyen kizinin bunlari cikarmasi beni mutlu ediyor, insallah yemeklerIine de ozenirsin..isteyince neler basarabilecegini biliyorum… nice seneler diliyorum.
Elifçim nice senelere.İnşallah hep devam eder bu heyecanın. Sevgiler…
Elifciğim,sen kafana koyduğun birşeyi yaparken en mükemmelini yapmaya çalışıyorsun ve bundada başarılı oluyorsun.Kurabiyelerin ve pastaların bir sanat harikası. Ellerine sağlık. Nice seneler…
Elif hanım sizin kurabiyelerinize bayılıyoruz. Çok güzel şeyler yapıyorsunuz. Blogunuzu ve sitenizi heyecanla takip ediyoruz. Hepsi birbirinden güzel kurabiyeler pastalar. Ellerinize sağlık. 1 yaşınız kutlu olsun:)
Elifcim, başarılarını gururla izliyorum ilk günden beri..izlediğim en amatör ruhlu,en sıcak ama içeriği de bir o kadar profosyonel kurabiye sitesi seninki bence.Uzun yıllar devam edersin sağlıkla inşallah..BU ARADA BENİMKİLER DE MÜTHİŞ OLMUŞ,ELLERİNE SAĞLIK,sevgiler hepinize..
O turuncu kurabiyeler en güzel işareti aslında nereden nereye geldiğinin. Her bir kurabiyeye kattığın sevgi, yapım aşamasında aldığın keyif yaptığın birbirinden tatlı birbirinden güzel birbirinden şık kurabiyelere anca bu kadar yansıyabilirdi. Ellerine sağlık Elif abla. Amcamında dediği gibi seninle gurur duyuyoruz.
Ezgi
Tebrik ediyorum seni.
O kadar güzel kurabiyeler üretmişsin ki.. Özellikle bloğunu takip ediyorum. Çok da keyif alıyorum yazdıklarını okumaktan/bizlerle de paylaşmış olmandan.
Annelik/iş kadınlığı/kurabiye işi
Üç işi bir arada yürütebilmek.
Ayrıca yaptıklarını yazıya dökebilmek. Bunlar büyük bir beceri ve utsalık gerektirir.
Mutfaktaki becerini kesin annenden almış olmalısın… (Genetik olmalı)
Her şeyin gönlünce olmasını diliyorum.
Elif hanım geç oldu biraz ama daha nice yıllara diyeyim. Sevgili Ece size mutluluk yanında güzel bir iş imkanı da sağlamış baksanıza:))
İşinize verdiğiniz önem ve içtenliğinizle daha birçok kişinin gönlünü fethedeceksiniz bence .. Başarılarınızın devamını diliyorum.
Bu arada malzemelerinizi görünce ağzımın suyu aktı desem:))) Resimleri büyültüp incelemeye çalıştım ama:))) Düzeninize de bayıldım
Teşekkür ederim Nihal hanım, aynı dileklerim sizin için de geçerli.
Takip ediyorum sizi, ve yeni yıl çalışmalarınıza bayıldım.
Aletler konusunda haklısınız, çok tutkuluyum bu konuda, o resimler mutfağımın ilk hallerinden, şimdi en çok kullandıklarımı ön çekmecelerime aldım, diğerleri çoğunlukla atıl kalıyor.
Düzenli olmayı istiyorum ama bir tane küçük boylu bücür sürekli dağıtıyor boyu yettiği için alçak çekmecelere 🙂 Arda ulaşamıyor galiba 🙂 Taşınırsam Ece'in erişemeyeceği şekilde organize edeceğim atölyemi..hayalim o 🙂
Belki bir gün görüşürüz!! Öyle umuyorum 🙂
Arda artık elinde sandalye her yerde peşimde bir keresinde malzemelerime erişmek için tezgahın üzerine bile çıktı:)))O bücürlerin başka işleri yok ki ne yapsınlar..
Görüşmek ümidiyle…
Çok tebrikler Elifcim, ellerine sağlık. Hepsi birbirinden güzel kurabiyeler ve yemeğe kıyamıyor insan.(mavi çiçeğim hala duruyor:) )
Daha nice nice seneler olsun.