Turgay Kıran ve Galatasaray Kurabiyeler

Kurabiyeler Turgay Kıran için fotoğraflı ve Galatasaray logolu hazırlandı… çok önceden hazırlanmış olsalar da yeni yayına girebildiler. Bu ara yorgunum yazamıyorum.

Geçen hafta Amerika’dan döndük; tam uçağımız kalkmak üzereyken (Los Angeles’a kaçış) 2 saat kala Sandy kasırgası dolayısıyla iptal olunca biz de afetin göbeğine düştük. Otelde yer bulabildik 1 odacık diye sevinirken her gece oda yokluğu sebebiyle sokakta kalma korkusuyla yaşadık. Elektrik yok, yemek yok, otelde personel yok (Marriott); çok sıkıntılı 2 gün. New Jersey’deydik üstelik. Evini su basan otelde alıyordu soluğu. Ece 2 gün boyunca cips yedi, iyi ki de öyle yapmış. Kalmış pizzaları yiyen arkadaşımı hastaneye kaldırdık bir de, çok ağırlaştı, öyle çok sıkıntı çekti ki… Tam kasırga bitti, bilet bulduk kaçıyoruz derken, 45 dakikalık yolu 4 saatte alabildik kiraladığımız arabayla. New York’a geçiş tüneller kapalı, toplu taşıma araçları çalışmıyor, her yer karanlık…hele gece araba kullanması… in cin top oynayan kabus filmi mekanlarından zifiri karanlıkta geçişimiz. Benzin yok! Benzin istasyonlarının önü mahşer yeri gibi, mahşer. Böyle kalabalık olamaz. Trafiğin başlıca sebebi de buydu aslında, benzin kıtlığı dolayısıyla yolları tıkayıp bekleyen binlerce araç. Biz şanslıydık, full depo almıştık arabayı, minivan, az da benzin yakıyordu… idare ettik neyseki. Benzinsiz kalsaydık düşünmek bile istemiyorum.

Bu hengamede Los Angeles’a kaçıs 2. uçağı da kaçırmış olacaktık ki yolda uçağın iptal olduğunu öğrendik. Arkadaşım fenalaşınca da 911, kendimizi zor attık hastaneye. Bir kaç gün sonra uçağa binip havalanıncaya kadar iptal olacak mı stresi! Evin kapısına geldiğimde hissettiğim mutluluk!

Yine de güzeldi; Cadılar Bayramı’nda çocuklarla şeker toplamaya çıktık biz de; planlananın dışında gelişti herşey, ama büyük tecrübe oldu…bir şekilde tadını çıkardık. Ece zaten anlamadı, otelde edindiği arkadaşlar sayesinde (sıfır iletişime rağmen lisan bilmeden, anlaşıyor bir şekilde çocuklar). Tek üzüntüsü prenseslerle yemek yiyememek oldu ama artık başka bahara. Belki önümüzdeki ilk bahara 🙂

Instagram kullanan var mı? Ben elifscookies olarak kayıtlıyım ve sıklıkla da kullanıyorum. Sizde de varsa arkadaş olalım 🙂 Bana yazın.


Mustafa doktorun kurabiyeleri

Oldu bu iş galiba! Bugün belediyeden telefon geldi, itfaiye evrağınızı aldık diye! İlk defa ben belediyeyi değil, onlar beni arayınca bir şeylerin değişmeye başladığını anladım ben zaten. Evraklarımı götürebilirmişim.

Gittim hemen, ama aksilik o ya, kaşeyi unutmuşum evde. Ne deseler beğenirsiniz: ‘önemli değil!’.

Bunda bir tuhaflık var diyerek oturdum; tabi yine indim çıktım indim ödedim tekrar çıktım, tekrar ödedim, derken eve yollandım. Kısa sürmedi ama bu sefer işler yolunda olunca daha az rahatsız oldum.

Daha güzeli, beni yönlendirdikleri sağlık merkezi vardı ya, “bunu kabul etmeyebilirler” dendi… inanamadım. Siz söylediniz deyince, ‘yooo, genelde özel polikliniklerde yaptırıyorlar’ demesin mi! Gel de ağlama, bizzat kendisiyle konuştum, bana yerini tarif etti vs… inanılır gibi değil. Ama neyse yüzlerce insanlarla uğraştıklarını düşünerek uzatmadım. Güzel olan 2-3 ay sonra gitmem gereken muayeneyi özel poliklinikte yaptırabileceğim. O sağlık merkezindeki çığlıkçı kadının ‘sen gel, götür şunu içeri ver’ muamelesine tekrar maruz kalamayacaktım; kavga da huzursuz ediyor insanı.

Bugün ne yaptık anlatayım; belediyenin istediği tüm evrakları götürdüm. Haşere ilaçlama sözleşmesi, sağlık raporları (portör muayenesi ve ciğer), dükkanın fotoğrafları ve krokisi, şirket belgeleri, ticaret sicil belgeleri (merkez + şube olarak dükkan) vs vs hepsini götürdüm. 2 de fotoğraf. Bu evraklar gitti, geldi, işlendi… bu arada tabela vergisi ödedim. Tabela takıldıktan sonra faturayı götürüp ilan-reklam beyannamesi veriliyor, 1 ayı geçerse cezası var. Fatura yanımdaydı, cezasız atlattık yine. Zabıta görürse ceza yazar ihmal etmeyin dedi, yanımdaki dükkanın zabıta olduğunu bilmeyerek. Böyle de bir yerde dükkan açmak şaşkınlığını ancak ben gösterebilirdim sanırım. Neyse, dükkanın camlara perde yerine one-way-vision yaptırmayı düşünüyordum. O görselde faaliyetimle ilgili logo, ürün fotosu vs kullanırsam yine vergiye tabi olurmuş, dolayısıyla tek renk vb yapmaya karar verdim. Metrekare çok büyük olduğu için vergisi de yüksek çıkıyor. Tabela vergisi de tabelanın büyüklüğüne, ışıklı-ışıksız vb olmasına göre vergilendiriliyor.

Onu da hallettik, ayrıca bir de harç ödedim, merak edene 750TL civarında. Dükkan 60m2 gözüktüğü için, metrekareye ve faaliyet alanına göre de bu tutarlar değişiklik gösterebiliyor. Son olarak evraklara müdürün onayı alındığında benim işim denetim beklemek üzere tamamlanmış oldu. Hala şaşkınlığı içerisindeyim. Bir tek doğalgazım kaldı açılmayı bekleyen, onu da hafta içi halledeceğim kaygısızca :)! Açılış yapsam mı acaba! Şimdi ayrı düşünceler, ne kadar aktif olur bilemem, çok da özel bir yer değil ama bir açılış ister değil mi, komşularıma, zabıtaya kurabiye nedir tattıralım isterim. Kısmet bakalım, o da ayrı bir macera konusu benim için. Çok sevgiler, iyi haftasonları hepimize!

Bu arada kurabiyeler Dr. Mustafa bey için Erzurum yolcusu…akşama uçaktalar!

Ohooo esas bombayı unuttum; kitchen aid den dumanlar çıktı dün. (Azcık sevindim, bozulmasa başka bir renk almak için bir türlü ayağım gitmeyecekti Esse’ye…belki sebeğ olur). Ama bu arada geçen ay başı Amerika’ya gittiğimde robotları inceledim rengarenk. Taşıyabilsem alırdım 2 tane, 200$ cık. Bedava değil mi, en pahalısı fuşyalar 400$dı. Ama aşırı ağır elbette!

Kurban Bayramı Kurabiyeleri

Bayramda yayınlayacaktım ama şunun şurasında bayrama ne kaldı 🙂

Kalıpları geçenlerde REAL Kartalda buldum. Bu aralar yeni takıntım REAL. En güvendiğim kasap onlarınki…en güzel etleri orada buldum, şiddetle tavsiye ederim.

Cadılar Bayramı – Şeker Kurabiyeler

Cadılar bayramını Ekim bitmeden kapatamayacağımız belli oldu, ektekiler sevgili Pınar-Kerem Görsev’in kızının okul kutlaması için.

Bugün Boat Show günü! Tekne gezmeye gidiyorum 🙂  Yazamayışım ondan…iyi haftasonları.